2e Blad van „De Zondagsbode" van Woensdag 31 Dee 1913
Uit de Gemeente.
Mededeelingen.
Zending.
Kerstfeestviering in Zomerlust.
Evenals verleden jaar is „Zomerlust" ons ook nu voor ons Kerst
feest met de Zondagsschoolkinderen geheel belangeloos afgestaan
en wij hebben er, net als toen, weer recht prettig feest gevierd.
Een mooien boom ontvingen wij van Mevr. Bijleveld uit Overveen
en met veel toewijding hebben rappe handen hem opgesierd met
allerlei moois, terwijl twee flinke jongens den heeten avond niets
anders deden dan de uitgebrande kaarsjes door nieuwe vervangen
en bij 't in brand vliegen van een takje als echte brandweermannen
optreden. Daardoor bleef de boom tot 't einde van het feest even
mooi: brandend zonder te verteren.
Om zes uur begonnen we met den Engelenzang samen te zingen.
Na gebed, werd „in Bethlehems stal" als beurtzang gezongen door
de jongens en de meisjes, die ten getale van 300 aanwezig waren,
terwijl de onderwijzeressen en onderwijzers bij hun klassen zaten.
Gelukkig konden dezen allen tegenwoordig zijn: er werd er niet één
gemist. De Kerstgeschiedenis werd, als vorige jaren, verteld, terwijl
den kinderen gelegenheid werd gegeven om van het geleerde te
doen blijken. Zeker waren er veel meer die wisten te antwoorden.
Maar een zekere verlegenheid doet er altijd zwijgen, terwijl er stellig
ook waren die momenteel al hun kennis waren vergeten bij den
aanblik van dien stralenden boom en bij 't genot der rondgedeelde
versnaperingen. Wat hebben die kinder-oogjes geflonkerd van pleizier
en wat hebben die mondjes gelachen en gebabbeld! Soms was er
heel wat toe noodig om die woelige kinder-zee tot bedaren te brengen.
Maar een nieuw kerstliedje deed telkens de rust weerkeeren. Een
aardig kerstverhaal werd, als altijd, met groote aandacht aange
hoord. Hoe stil waren de kleinen toen de vertelster zeide: „hoor!
Aagje en Jaap, Truusje en Klaas (hoofdpersonen uit de kerstvertelling)
zingen bij hun kerstboom een mooi lied!" En meteen zong een wel
bekende stem, bij orgelbegeleiding, het altijd weer even schoone:
„Stille nacht! Heilige nacht!" Met dankgebed en 't samen zingen
van Ps. 72 vs. 11 eindigde het feest. Toen gingen de kinderen huis
waarts, beladen met geschenken; zij, die de Zondagsschool verlaten,
kregen bovendien een Bijbeltje mee als herinnering.
Na afloop van het kinderfeest bleven wij met de onderwijzeressen
en onderwijzers nog een tijdje gezellig samen. Zuster Dina dankte
den Predikant voor de leerzame cursussen en mevrouw P. M. voor
de gezellige krans-avonden, welke vriendelijke woorden zij deed
vergezeld gaan van een bloemen-hulde, die zij, mede namens haar
collega's onderwijzeressen en onderwijzers overhandigde. Toen nam
Ds. P. M. het woord, woorden van bemoediging, vriendschap en
dankbaarheid sprekend,waarna allen samen zongen üez. 194 vs. 1 en 5.
En zoo behoort ook deze Kerstviering weer tot het verleden. De
Heer zegene allen die zich met zoovee. trouw en liefde geven aan
den Zondagsschoolarbeid en doe hen voortgaan in het geloof dat
hun arbeid niet ijdel is in den Heer. Hij doe het Evangeliezaad
wortelschieten en vruchtdragen in al die jonge harten, Zijn naam
tot eer. En Hij vergelde al dien vriendelijken menschen, die ons door
hun gaven tot dit feest in staat stelden, hun weldadigheid.
Uit de Oude Doos van het Kerkelijk Zandvoort.
Het Swalue-nest niet verlaten.
1842
4 December.
Hoogst verblijdend was, in de morgen-godsdienstoefening
de mededeeling onzes leeraars, dat hij met volle vrijmoe
digheid geoordeeld had, voor de beroeping naar Spaarnwoude
en Spaarndam te bedanken. Op nieuw verbond hij zich
aan de gemeente met deze woorden; „Ik woon in het
midden mijns volks!" 11 Kon. 4 13a.
Ds. Swalue in zijn element.
26 Decemberhadden wij het genoegen om, des
namiddags eenige gezangen en feestliederen te hooren
zingen door een getal van 90 kinderen onder de leiding des
Predikants. Op deze wijze werd het Kerstfeest tot aller
stichting besloten. Want met de meeste juistheid werden
de beurtzangen uitgevoerd, terwijl de overige zangen met
zuiverheid en helderheid van stem en met veel gevoel
werden voorgedragen. De Leeraar besloot dat aangename
uur met eene toespraak aan de ouders, en aan de kinderen
in poëzij, waarna hij over allen den zegen uitsprak.
Medédeelingen, vragen, berichten enz. moeten, om in het eerstvolgend
nummer te worden opgenomen, aan het adres der Redactie worden
toegezonden des Dinsdags, vóór 1 uur namiddags.
De e.v. Doopsbediening is Zondag 11 Januari 1914. Den
avond te voren, van 8—9, moet de aangifte in de consistorie
kamer plaats hebben, onder overlegging van het trouwboekje.
De extra-collecte voor de Kerk, den eersten Kerstdag
gehouden, heeft opgebracht de som van f 33.38.
Zij die de „Oproeping" van den Kerkeraad beantwoord
den door zich beschikbaar te stellen voor 't beoogde doel,
zullen, zoodra de plannen gereed zijn, worden opgeroepen
tot een samenkomst waarin de gewenschte inlichtingen
zullen worden verstrekt.
Mevrouw Posthumus Meyjes houdt Woensdag, 7 Januari,
weer haar gewonen ontvangdag, 's middags van 2-51 /2 uur.
Ten huize van den Heer van Brummelen is er iederen
Donderdagavond, om 8 uur, een Bidstond. Mej. van Brum
melen houdt eiken Maandagavond „Vrouwenkrans" in „Ons
Huis" om 8 uur.
Toen de krans van zuster Dina en mej. Koning in 't
voorjaar sloot, was er in de kas een klein batig saldo.
Besloten werd om dit te besteden ten bate van het Kerst
feest. Daarvoor is toen goed gekocht, waarvan zes rokjes
en drie dasjes zijn vervaardigd. Hartelijk dank!
Zondag 4 Januari is er geen Zondagsschool. Zegt het
voort
Evangelisatie-arbeid. Donderdag, 1 Jan., 's avonds 7 uur,
openbare samenkomst in „Ons Huis". Vrijdag 2, Dinsdag 6
en Vrijdag 9 Jan. 's avonds 6 uur, houtsnijcursus. Zaterdag
3 Jan., 's avonds 7 uur, kindersamenkomst in „Ons Huis.
Zondag 4 Jan., 's avonds 7 uur, openbare samenkomst in
„Ons Huis". Woensdag 7 Jan., 's avonds 7 uur, hand-
werkcursus in „Ons Huis". Vrijdag 9 Jan., 's avonds 8 uur,
cursus eerste hulp bij ongelukken, onder leiding van den
heer F. de Stoppelaar, arts, in „Ons Huis".
De Islam en de Christelijke Zending op Java.
De heer D. Crommelin, zendeling en gedurende eenigen
tijd zendings-consul op Java, sprak onlangs te Zwolle over
bovengenoemd onderwerp. Het maandbericht van het Ned.
Zendelinggenootschap gaf daarvan het volgende verslag.
De heer Crommelin begon met er aan te herinneren hoe
deze drie woorden Islam, Zending, Java, in hun onderling
verband, velen, ook in christelijke kringen wel, met vrees,
anderen met weerzin en ergernis hebben vervuld. Hij schrijft
dit toe aan veler onbekendheid met de menschen en de
toestanden daar in de verte en wil nu eens spreken over
een drietal beschouwingen die vrij algemeen in den lande
worden aangetroffen
1°. de Islam (het Mohammedanisme) is nog zoo erg niet.
2°. de zending verwekt fanatisme.
3°. de zending heeft weinig tastbare resultaten.
Hoe daarover te denken? Is de Islam goed of slecht?
Hij verdient toch, naar men meent, een hooge plaats onder
