VOOR ZANDVOORT EN AERDENHOUT
No. 46
ZONDAG 15 MAART 1914
2de Jaargang.
Gethsemané.
DE ZONDAGSBODE
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
Abonnementsprijs
Per Jaargang1.50
3 Maanden0.50
Afzonderlijke nummers005
REDACTIE:
G. POSTHUMUS MEYJES - Zandvoort-
Jhr. Dr. M. F. van LENNEP - Aerdenhout
Adres voor de Administratie
P. SAAF, Burgemeester Engelbertsstr. 9-13
zandvoort - Telefoon No. 27
Advertentiën 1 5 regels0.55
Elke regel meer,0.10
Dienstaanbiedingen 1—5 regels 0.35
Elke regel meer0.06
Bij abonnement extra korting
Zondag 15 Maart 1914, Ned. Herv. Gemeente
v.m. 10 uur: de Heer M. L. FOEK.EN, cand. t. d. H. Dienst,
Hulpprediker te Haarlem.
In zwaren strijd zijnde, bad Hij te
ernstiger. En zijn zweet werd gelijk
groote droppelen bloeds, die op de
aarde afliepen.
Lukas 22 vs. 44.
Hoe is het beeld dat Jezus in Gethsemané aanbiedt, over
een te brengen met Zijn lijdensmoed, te voren in woord
en daad betoond Lijkt het er niet naar dat Stefanus Hem
in standvastigheid overtrof Is niet, wat stervens-moed
aangaat, Paulus Zijn meerdere gebleken Staat Hij niet
achter bij die blinkende rei van martelaren, die schavot en
brandstapel zegevierend beklommen? Ja, kan Jezus'houding
in Gethsemané zelfs wel op eén lijn geplaatst worden met
het gedrag van den eersten den besten soldaat, die onver
saagd voor zijn vaderland sterft
Het raadselachtige van Jezus' doodsangst verdwijnt, als
wij verstaan dat die angst ten nauwste samenhangt met
het wezen van Hem, die er door werd gefolterd. O, de
mensch heeft nooit een bétere aarde gekend dan deze,
welke doornen en distelen voortbrengt. Maar Christus had
heerlijkheid bij den Vader, eer de wereld was. En met de
herinnering aan die heerlijkheid heeft Hij op deze aarde
geleefd. Is het vreemd dat Hij het contrast tusschen leven
èn lijden zóó diep gevoelde? Wij zijn zondaren, kinderen
der ellende, door gewoonte met gebrek en ontbering ver
trouwd. Hij, gewoon aan de weelde des hemels en zijn
heerlijkheid, moést wel buiveren, toen Hij in onze ellende
afdaalde. En hoe dieper Hij daarin neerdaalde, hoe huivering
wekkender zij bleek te wezen. In Gethsemané staat Jezus
voor de diepste diepte. Hij duizelt. Het angstzweet breekt
Hem uit. Het kan niet anders. Want hoe grooter de lijder
is, des te dieper is zijn leed.
En dan, wie heeft als Jezus zóó diep de ellende der
zonde gepeild Hoe heiliger iemand is, hoe volkomener
hij het wezen der zonde kent. Wie verstond beter dat het
vreemde land een rampzalig land was, de verloren zoon
die er naar verlangde en er overdadiglijk leefde, óf zijn
vader, die geen rustig oogenblik meer had sedert zijn kind
daarheen reisde en die op den uitkijk stond en bleef staan,
al maar wachtende of hij mocht wederkeeren en thuiskomen,
zijn verloren zoon
Wie toont klaarder te beseffen dat het vreeselijk is prijs
gegeven te worden aan de verterende kracht van het helsche
vuur, de zondaar die daar roekeloos in neertuimelt, óf de
Heiland die in de wereld kwam om zondaren aan dien
vuurdood te ontrukken en over te brengen uit het gevaar
in de veiligheid
Voorwaar, voor een Engel is zelfs de gedachte aan de
plaats waar weening is en knersing der tanden ónverdra-
gelijker dan voor den Duivel het verblijf daarin. De ramp
zaligheid zou voor den zalige rampzaliger zijn dan zij is
voor den rampzalige.
Maar is het dan wonder dat Jezus, de Heilige, in de
ure dat de zonde op het punt staat zich in al haar gruwelijk
heid te openbaren, terughuivert van ontroering Dat Hém,
nu Hij zich gereed maakt de bezoldiging der zonde te ont
vangen, het angstzweet uitbreekt gelijk groote droppelen
bloeds, die op de aarde afliepen
Vergeten wij vooral niet dat de „zware strijd", waarin
Jezus in Gethsemané was, de strijd was met dienzèlfden
verzoeker, die Hem bij den aanvang van zijn openbaar
leven in den weg trad, en Hem sedert telkens opnieuw
heeft aangevochten. Tot dusverre heeft de Heiland eiken
aanval afgeslagen. Maariets anders is het om bereid te
zijn tot lijden en sterven eer de ure is gekomen èn als de
ure is gekomen. Wie een kroon weigert, terwijl het kruis
nog op verren afstand is, zal niet altijd blijven weigeren,
wanneer het kruis reeds in de onmiddellijke nabijheid staat
opgericht. Nü is Jezus' ure daar nu is het oogenblik ge
komen dat men Hem kruisigen zal. In Gethsemané rijst
voor Jezus' blik de klare voorstelling op van Zijnen aan
staanden marteldood. Het is Hem, als voelt Hij reeds de
smarten daaraan verbonden. Maar,nog is Hij vrij, nóg kan
Hij terugkeeren van den lijdensweg nóg kan Hij beproeven
om Zijn levensdoel te bereiken door het aanvaarden der
regeering over een aardsch koninkrijk, inplaats van door
zich als een lam ter slachtbank te laten leiden
Ja, menigmaal is Jezus ontroerd geweest in den geest.
Maar nimmer werd Hij zóó geperst als in Gethsemané.
Hier strijdt de Zoon des Menschen aan den rand van een
afgrond. En wij behoeven maar eén enkelen, vluchtigen
blik in die peillooze diepte te slaan, om iets te beseffen
van Zijn hooggaande angsten en benauwdheden. Gethsemané's
verschrikkingen waren geweldiger dan die van Golgotha.
Van den uitslag der worsteling in den olijvenhof heeft alles
afgehangen. Was de strijd daar door Jezus verloren, Hij
zou niet gekruisigd zijn geworden. En was Hij niet ge
kruisigd, wij zouden niet zijn gekroond
Halleluja Jezus zegepraalt
In zwaren strijd zijnde, bad Hij te ernstiger. En Hij
eindigt niet met bidden, eer Hij zich in Gods Raad geheel
heeft in-gebeden Vader! uw wil geschiede!
Den drinkbeker, die niet voorbij kan gaan, tenzij dat Hij
dien drinke, zet Hij aan de lippen en ledigt dien tot den
bodem toe. P. M.
