2e Blad van „De Zondagsbode" van Zondag 23Januari 1916
Voor eiken dag.
Uit de Gemeente.
Mededeelingen.
betaling van enkele centen per week, lid te worden van zekere
Broederschap, naar ik meen die van het H. Hart van Maria. Hieraan
ishetgroote voordeel verbonden dat „de Hemelkoningin'-dan, iedereu
Zaterdag, in het vagevuur afdaalt om de zich daar bevindende zielen
naar den Hemel over te brengen. Een assurantie, waardoor men zich
dus verzekert tegen een langer verblijf in het louteringsvuur dan
van hoogstens ééne week. Zöö weet Rome uit alles geld te slaan 1
P. M.
Verzameld door C. B.
Zonen der heiligen zijn niet degenen, die de plaatsen der
heiligen innemen, maar zij, die de werken der heiligen
voortzetten. Hieronymus.
Er zijn menschen, die het Christendom door de weten
schap trachten te verbeteren. Maar is dan het Christendom
een wetenschap? Het is leven in God. En tot die hoogte
klimt geen menschelijk weten op. Kan men ook de liefde
voor zijn vrouw, of voor zijn kinderen verbeteren door de
wetenschap? Sachsse.
Minister Spulier heeft eens gezegd in een rede: „Waar
om zou 'k het niet zeggen, als 'k 't denk?" Trotsch woord,
tevens naief! Ja, als men alles mocht zeggen, wat men
dacht!och, zoo heel veel waars zou er niet afen
't licht komen, het zelfbedrog steekt ook den innerlijken
mensch in een fatsoenlijk pak kleeren. N. N.
De Satan laat zich niet door geweld overwinnen den
met het zwaard slaanden Petrus brengt hij ten val, maar
den weenenden Petrus moet hij loslaten. Vinet.
De taal van de waarheid is altijd onopgesmukt en een
voudig waar, als de waarheid zelve.
Marcellinus.
Een groote fout van ons is deze: dat wij zooveel fouten
maken in het berekenen van onze fouten.
Luther.
De opwekking van een doode kan niet zooveel tot be
keering van een heiden uitwerken als het leven van een
mensch, in wien Christelijke wijsheid is. Het eerste toch
zal alleen met verbazing vervullen, maar het laatste zal hem
tot zegen zijn. Chrysostomus.
Zandvoort.
Jongens-Catechisaties.
Met de jongens-catechisaties van Dinsdagavond en Woens
dagmiddag gaat het niet, zooals dat behoort. In beide
klassen zijn uitnemende leerlingen, op wier ijver en gedrag
niets valt aan te merken. Maar er zijn er ook, van wie dit
niét kan gezegd worden. Velen komen zeer ongeregeld.
Telkens komen er te laat. Voortdurend gebeurt het dat de
leerboeken worden vergeten. Bij het opzeggen van de les
blijkt het aanhoudend dat die óf in het geheel niet, bi zeer
slecht is geleerd.
Daarbij maken de jongens van Woensdagmiddag zich,
vóór de les begint, schuldig aan onbetamelijk rumoer op
straat. Ruim een half uur te voren bevinden velen zich op
het Kerkplein, waar ze zóó te keer gaan, dat het er aller
minst op lijkt dat ze zoo meteen godsdienst-onderwijs
zullen ontvangen.
Dit alles moet uit zijn. Terwille van de goede Leerlingen,
die onder deze verkeerde toestanden onschuldig lijden
terwille van het onderwijs dat zoo niet naar behooren kan
gegeven wordenterwille ook van mij-zelven, want het
'verdriet mij, mij voortdurend te moeten boosmaken en te
ergeren.
Ik hoop dat de Ouders mij zullen helpen om mijn lessen
te laten beantwoorden aan haar bedoeling. Daartoe hebben
zij te zorgen
le. Dat hun jongen niet verzuimt, dan alleen bij ziekte
en in dat geval mij daarvan kennis te geven.
2e. Dat hij tijdig in de les aanwezig is.
3e. Dat hij zijn les goed leert.
4e. Dat hij zijn catechisatie-boeken niet thuis laat.
Als de Ouders medewerken, kan alles naar behooren
gaan. Maar dan moeten ze op geen enkele wijze van de
catechisatie zeggen ,,'t is maar catechisatie." En dus b.v.
niet op het uur van catechisatie met hun kinderen naar
stad gaan om te winkelen.
Den Ouders van de Woensdagmiddag-klasse wordt tevens
dringend aangeraden hun jongens te verbieden, vóór de les
begint, lawaai te maken op het kerkplein. Vóór 5 min. voor
2 uur hebben ze daar niets noodig.
Mocht dit beroep op de Ouders der leerlingen niet
helpen, dan zal ik, in het belang der goedwilligen, strenge
maatregelen nemen en van mijn lessen verwijderen, die
zich aan de voorschriften niet houden. P. M.
IMMANUEL.
De Zangvereeniging „Immanuel" kan terugzien op een
welgeslaagde herdenking van haar 20-jarig bestaan. De
groote zaal van „Ons Huis" bleek 1.1. Woensdag nog te
klein om alle belangstellenden te kunnen bevatten, wel
een bewijs dat „Immanuel" zich mag verheugen in de
sympathie der Zandvoorters. Ds. P. M., de Eere-Voorzitter,
opende, na het gemeenschappelijk zingen van Psalm 68
vs. 10, den avond met een woord van welkom, gericht tot
de feestgenooten, inzonderheid tot de leden der jubileerende
Vereeniging. Toen richtte hij het woord tot den Directeur,
den Heer N. Kerkhoven, die van de oprichting af het
zangers-corps had geleid en dat al die 20 jaren bleef doen
met onverdroten ijver en met de beste resultaten. Spreker
prees hem ook om zijn eindelooze lankmoedigheid, die
hem nooit begaf bij de repetities. Als het al te roezig werd,
dreigde hij „ik ga heen!" Maar meteen ging hij weer zitten
en het instudeeren der verschillende partijen werd met
hetzelfde geduld voortgezet. „Immanuel" is haar Directeur
grooten dank verschuldigd. En de leden wilden hem een
tastbaar bewijs van hun erkentelijkheid en vriendschap
geven. Uit hun naam overhandigde de Eere-Voorzitter hem
een barnsteenen sigarenpijpje, ter vervanging van het on
langs gebrokene,en een lederen portemonnaie, zakportefeuille
en sigarenkoker. Onder applaus van al de aanwezigen
aanvaardde de Directeur het geschenk.
Daarna ging het scherm op en eenige meisjes zongen
den heer Kerkhoven tweestemmig een lied toe; een aardige
verrassing, want het programma vermeldde deze hulde niet.
Een koortje zong daarop den „Feestzang", waarna nog
een andere surprise der feestvierende Vereeniging bereid was
door den heer H. A. Schraal, die een, door hemzelf vervaardigd
gedicht voordroeg, waarin hij Immanuel huldigde, inzonderheid
haar Eere-voorzitter, Directeurende Bestuurs-leden. Op verzoek
van Ds. P. M. stond de heer Schraal zijn poëtische ont
boezeming af voor het archief der vereeniging. Luid hand
geklap dankte hem ook daarvoor. Ook het „Vaandellied",
indertijd nog gedicht door Ds. Hulsman, werd door de
„schaar van dappren" opgewekt gezongen. En toen brak
de stroom van Samenspraken en Voordrachten los, ten ge-
getale van 24! De souffleur had "t erg gemakkelijk, want de
rollen zaten er prachtig in. In de pauze werd een tombola
gehouden, waarvoor de loten in een ommezientje waren
uitverkocht. Het was al lang Donderdag, toen de laatste
feestgangers huiswaarts keerden. C.B.
Zandvoort-
Het Evangelie in Spanje.
De gemeente van Zandvoort heeft reeds herhaaldelijk
voor het werk der evangelisatie in Spanje vriendelijk hare
gaven geschonken. Thans zal er gelegenheid zijn van dien
arbeid iets te zien en te hooren. Op Zondag 23 dezer hoopt
