Zandvoort, Aerdenhout, Bloemendaal en Overveen
No. 25
ZONDAG 21 October 1917
6de Jaargang.
Predikbeurten
Najaars-prediking.
DE ZONDAGSBODE
VOOR
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
ABONNEMENTSPRIJS:
Per Jaargang voor Zandvoort en
Bloemendaal 1.50
elders (franco) 2.50
Afzonderlijke nummers0.05
R. E D A C T I E
G POSTHUMUS MEYJES - Zandvoort
Jhr Dr. M. F. VAN LENNEP - Aerdenhout
J. A. VAN LEEUWEN - Bloemendaal
Mej. C. BIENFAIT - Aerdenhout
Adres voor de Administratie:
P. SAAF - Zandvoort - Telefoon No. 27
PRIJS DER ADVERTENTIËN
1—5 regelsƒ0.55
Elke regel meer„0.10
Dienstaanbiedirtgen, 1—5 regels - 0.35
Elke regel meer0.06
Bij abonnement extra korting
Ned. Herv. Gem. Zondag 21 Oct. 1917.
Zandvoortv.m. I01/, uur Ds. G. POSTHUMUS MEYJES.
Bloemendaal: v.m. 10 uur: Ds. VISSER, Predt. te Zwolle.
's avonds ó'/n uurDe Heer K. KOOPMAN.
Wij allen vallen af als een blad.
Jesaja 64 vs. 6m.
Wanneer de herfst zijn intocht houdt, is het als trekt er
een wondere kunstenaar door de loofbosschen, tuinen en
parken. Het groen, dat heel den zomer de overhand had,
doopt hij in de bonte verwen van zijn schilderspalet of,
door alleen wat geel of bruin of rood of paars aan te
zetten, hier een streep en daar een veeg, toovert hij een
kleurenspel voor den dag welks effect niet alleen kan wed
ijveren met de bloemenpracht van den zomer, maar haar
verre overtreft.
Hoe overweldigend-schoon is de weelde van tinten,
waarmede in het najaar hoornen en heesters en struiken
worden overtogen
Amerikaansche eiken gloeien met hun kleuren-gamma in
rood naast gouden eschdoorns, hel-geele kastanjes, rood
koperen eiken, oranje populieren, bronzen elzen, grijze
wilgen en room witte berken, terwijl de vochtige, geurige
mosgrond bezaaid is met paddestoelen die, als in het
kabouterland, stil staan te lichten en te vlammen tusschen
het lila der laat-bloeiende heide.
En ginds teekenen zich tegen de fijne, wazige luchten,
blauwe en zilveren dennen en zwart groene sparren scherp
af, een rijkdom van zware, geschubde appels dragend, ter
wijl hier weer de hoekige, kurkachtige takken van den
evonymus met zware trossen kardinaalsmutsen zijn beladen
bruine zaden in rooden mantel gehuld.
Lang duurt deze herfst-tooi evenwel niet. De nachtvorst
verstoort de kleuren-symphonie. Wat in lange zomerdagen
en nachten werd opgebouwd, wordt in korten tijd af
gebroken. Het dorrend loover dwarrelt neer, aanvankelijk
aarzelend, als kostte het pijn om te scheiden van de takken
waaraan het in de lente ontsprong. En het hoopt zich op
onder de stammen en het gaat schuil tegen den wegkant
en het ritselt geheimzinnig onder den voet van den wan
delaar.
Straks evenwel, als kille nevelen door de boomkruinen
trekken en glinsterende droppels, als groote tranen, lekken
van tak tot tak, het stille herfstbosch vervullend van dat
eentonig tikkend geluid, dan zijn het niet meer enkele
bladeren die zwaarmoedig neerglijden op den grond. Maar
dan wemelt het in de lucht, als van bonte vlinders die
door de boschlanen fladderen en de huilende wind, die de
naakte takken schudt en met geweld de glimmende boom
stammen geeselt, speelt en stoeit met de verschrompelde
bladeren, ze opjagend van de eene plek naar de andere,
ver van de plaats waar de zomerzon ze eens koesterde en
de dauw hen bevochtigde en ze, in stille maan-nachten,
als mat-zilver glansden.
Dan gaan wij met stillen tred door het bosch en in ons
hart sluipt de stemming van den weemoed om het vergaan
van al die wondere pracht. Maar dat niet alleen. Wie de
sprake der natuur verstaat, verneemt tevens haar ernstige
najaars-prediking„memento mori 1" gedenk te sterven,
o mensch 1
De herfst veraanschouwelijkt hetgeen, vroeg of laat, het
lot van al wat mensch heet is te noemen wij allen vallen
af als een blad. Ja, wij allen.
Ook de beuken die hun koper-kleurig loof in den winter
behouden, laten het eindelijk vallen. Ook de sterkste, de
gezondste, de levenskrachtigste mensch neemt een einde.
Over eenige tientallen van jaren is er niemand der nu
levenden meer over. Dan liggen ook wij onder de groene
zoden, hier of elders, en de wind zal spelen met de dorre
bladeren die ritselen ook op onze graven.
En weer eenige tientallen van jaren en zelfs in de groeve,
waarin wij werden neergelegd, is er niets meer overgebleven
dan een weinig stof.
Zooals de bladeren, die van de boomen vallen, vergaan,
zoo vergaan de kinderen der menschen, geslacht na geslacht.
Sombere prediking, die boodschap der vergankelijkheid,
welke het najaar ons brengt„wij allen vallen af als een
blad"
Waar vlood g', o vriendlijk jaargetij
Met al uw lieflijkheden
Zoo gaat de wereldvreugd voorbij
En al wat bloeit beneden
Een stemme roept er overluid
In 't gieren van den herfstwind uit
„Dit lot verbeidt u allen
Nog bloeit uw jeugd ras wordt gij oud,
Gelijk het groen verkleurt aan 't hout,
Totdat de blaadren vallen 1
P. M.
W. GERTENBACH - Van Ostadestraat 13 - Telef. 145.
Depót van de STOOMVERVERIJ en CHEMISCHE WASSCHERIJ
J. LOTTGERING, Groote Houtstraat 5a, Haarlem Telef, 1561 en 771
Stoomt eo verft allo soorten Dames- en Heeren-Garderobe ving en onberispelijk
Speciale inrichting voor bet stoomen van Dekens, Bedden en Matrassen.
