J. b. schuil ... Een van de beroemdste jeugdboeken is ongetwijfeld 'De AFC-ers' (1915) van J.B. Schuil (1875-1959). Het is ook het eerste boek waarin voetbal centraal staat en niet als iets negatiefs wordt beschreven

, dan tribune-scènes, die van het eerste uit het brein des Heeren Schuil, terwijl de uitvinder van die van het tweede elftal er nog steeds niet voor uit durft te komen, vervolgens pauze en nog eens pauze ... , en tenslotte het hoofd-stuk de „Voetbalmaniakken", ook van den Heer Schuil. Een en ander werd natuurlijk be sloten met een bal, souper enz. en den volgenden dag hadden enkele honderden passagiers

Eén jaar later lag het terrein in de houdgreep van Koning Winter. Ijspegels hingen aan de overkapping van de tribune en het harde veld ging schuil onder een dikke laag sneeuw. Al wekenlang heerste er

feestrede van Karei, liederen gezongen door Mevrouw Koolhoven, voordrachten, fan tastische dansen, H. F. C.-fllm en last not least een blijspel door den Heer Schuil, genaamd „De Laatste Ronde

Apie Prins, Ik ga m'n eige baan. Amsterdam, 1958 Gedenkboek uitgegeven ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan der Haarlemsche Football Club 1879-1929 J.B. Schuil, De A.F.C.-ers. Geïllustreerd door

Schuil is tenslotte bij ons thuis ook gelezen en de vertaling van namen en aanduidingen oordeelde men bijzonder interessant.

Zo groeide respect, ook toen in later jaren de H.F.C.-zon weieens schuil ging achter de wolken.

telefonisch con tact, vervoermiddel of de wenselijkheid om zich voor onbepaalde tijd schuil te houden. Je werd heus wel vindingrijk in die tijden. Zo moesten eens naar ik meen de Sixes worden samengesteld. Er